De Gelderse roos
Deze week als thema een roos die eigenlijk helemaal geen roos is, maar eenmaal in bloei net zo mooi. Weinig passende namen komen wel vaker bij planten voor die al eeuwenlang onderdeel van onze flora uitmaken. Soms is dat lastig en is het beter om de Latijnse naam te gebruiken, welke voor de Gelderse Roos Viburnum opulus is.
Het is een prachtige heemplant en heel goed voor het milieu. Waarom? Ze heeft haar thuis in Nederland, waardoor ze zich goed aan onze weersomstandigheden aanpast en lekker makkelijk groeit. Gelderse roos is ook in gebruik als een geneeskrachtig kruid. En ze neemt een belangrijke plaats in de voedselketen in.
De Gelderse roos onderscheidt zich ook nu. Zijn helderrode bessen sieren de takken tot diep in de winter. Vogels lusten ze wel, maar pas laat in het seizoen; daarom is de struik ook zo belangrijk, want in diepe wintermaanden is er voor de vogels weinig voedsel te vinden. Die helderrode bessen zijn niet de enige sierwaarde aan de struik. Het blad is erg sierlijk, heldergroen en fraai met de driepunts vorm. In mei verschijnen de tot bijna 20 centimeter brede bloemtuilen die romig wit zijn en licht geuren. De struik groeit flink op de meeste gronden, al heeft de struik een hekel aan echt droge gronden. Op een zonnige plek verschijnen de meeste bloemen, al handhaaft hij zich ook prima als er iets meer schaduw is.
Deze heemplant wordt zonder snoei zo’n drie meter hoog, heeft u een kleine tuin, kies dan een compactere vorm als Viburnum opulus ‘Compactum’, deze struik blijft kleiner, tot 1 m. en heeft een opvallend rijke vruchtdracht.
